Het is meer dan tien jaar geleden dat “Dangerous Minds” alles en iedereen verraste door op alle denkbare vlakken bijzonder goed te presteren. Een nieuw genre was geboren en vele soortgelijke films zagen in de daarop volgende jaren het daglicht. Geen van deze films wist het niveau van “Dangerous Minds” te benaderen, maar “Freedom Writers” komt toch wel heel dicht in de buurt. Het verhaal is natuurlijk omgeven van sentimenten en het is allemaal wel een beetje onwaarschijnlijk, maar daar draait het in deze film niet om. Alles draait om het gevoel van hoop dat de film uitstraalt, want de uitzichtloze situatie die hier geschetst wordt moet op een of andere manier doorbroken worden. Ook in Nederland zijn dit soort situaties aan het ontstaan en de samenleving moet daar op inspringen, want de probleemkinderen van vandaag zijn de mensen waar ons land in de toekomst afhankelijk van zal zijn. Het Amerikaanse schoolsysteem heeft dat probleem niet goed onderkent en daar is het dus helemaal misgelopen.

De film vertelt het waargebeurde verhaal van Erin Gruwell (Hilary Swank), een jonge gedreven vrouw die zonder enige ervaring les gaat geven op een van de moeilijkste scholen met de moeilijkste kinderen. In eerste instantie lijkt ze geen schijn van kans te hebben. De kinderen, maar ook de leraren hebben zich bij de onwerkbare situatie neergelegd en het enige wat beide groepen doen is hun tijd uitzitten tot ze legaal afscheid van elkaar mogen nemen. Erin weigert zich daar bij neer te leggen en met een uiteenlopend arsenaal van methoden pakt ze haar klas, maar ook het schoolsysteem keihard aan.

Wie naar deze film kijkt, die zal zien dat Hilary Swank meer dan terecht twee Oscars op de schoorsteenmantel heeft staan. Ze weet dit toch wat uitgekauwde genre weer helemaal nieuw leven in te blazen. Denk aan “Dangerous Minds”, alleen dan zonder de hitsingle ‘Gangsta’s Paradise’ van Coolio.