Mark Felt (Liam Neeson), de adjunct-director van de FBI, heeft als tweede man achter de uiterst machtige J. Edgar Hoover een belangrijke positie binnen Amerika's machtigste politie- organisatie. Hij weet als geen ander hoe uitgebreid het privé-archief van zijn paranoia baas is en op het moment dat Felt hoort dat Hoover is overleden wordt er snel en resoluut actie ondernomen om te voorkomen dat datzelfde archief, waarin alle duistere geheimen van Washington van de afgelopen decennia in liggen opgeborgen, in verkeerde handen valt. Hij weet daarmee te voorkomen dat het Witte Huis, waar Nixon en zijn handlangers de scepter zwaaien, ongelofelijke invloed over Washington krijgen in een tijd die synoniem is voor machtsmisbruik en grote politieke onenigheid. In tegenstelling tot iedereens verwachting wordt niet Felt maar Pat Gray de nieuwe FBI-directeur. Gray is een buitenstaander zonder enige ervaring binnen justitie en als het nieuws bekend wordt van de inbraak in het Watergate-hotel, de plek waar Nixon's tegenstanders hun verkiezingsstrategie uitwerken, zit Felt in tweestrijd. Zijn nieuwe baas staat duidelijk onder druk van het Witte Huis om het onderzoek snel af te ronden en in het kader daarvan krijgt Felt slechts twee dagen voor het onderzoek gesloten dient te worden. Even lijkt het er op dat het gedoe rondom de Watergate-inbraak geruisloos verdwijnt, maar dat verandert als verslaggevers Carl Bernstein en Bob Woodward van de Washington Post zich in de zaak vastbijten. Maar die hebben informatie nodig en dat biedt Felt een tweede kans om via een omweg alsnog zijn werk te doen...

Wie meervoudig Oscarwinnaar All The President's Men heeft gezien weet natuurlijk hoe belangrijk de rol van Deep Throat was in het omver trekken van de Nixon-regering. Als enige president die ooit zijn functie neer lag is Nixon de geschiedenis ingegaan als Tricky Dick, de meest corrupte president in de moderne geschiedenis. In The Secret Man, ook bekend als Mark Felt: The Man Who Brought Down The White House, zien we hoe vanuit de FBI pogingen werden gedaan om het recht te laten zegevieren en ware het niet dat Felt, Bernstein en Woodward zo fanatiek het verhaal hadden aangepakt was er waarschijnlijk nooit een president Ford geweest. Interessant!