Hutch is een vrij onopvallende man, eigenlijk een niemand, een nobody. Ooit was hij één van de gevaarlijkste mensen die je aan je deur kon krijgen, maar dat leven heeft hij ruim tien jaar geleden ingeruild voor een rustig bestaan als vader en echtgenoot. Hij incasseert sindsdien de tegenslagen des levens zonder zich te verzetten en daar heeft hij ogenschijnlijk vrede mee. Wanneer hij op een avond oog in oog staat met twee inbrekers in zijn huis in een buitenwijk, weigert Hutch, in de hoop ernstig geweld te voorkomen, geweld te gebruiken om zichzelf, zijn gezin en hun bezit te verdedigen. Dat neemt niet iedereen hem in dank af. Zijn zoon Blake raakt het laatste greintje respect voor zijn vader kwijt en ook iedereen in zijn omgeving vraagt zich af waarom hij zijn huis en haard niet heeft verdedigd. Hutch legt al die kritiek in eerste instantie naast zich neer. Er is niemand echt gewond geraakt en de inbrekers hebben eigenlijk niks spannends meegenomen. Als zijn dochtertje hem verdrietig meldt dat de boeven haar favoriete armbandje mee hebben genomen, komt Hutch wel in actie. En dat veroorzaakt een aaneenschakeling van geweld die zijn weerga niet kent...

Bob Odenkirk (Better Call Saul) kan uitstekend uit de voeten met zowel de rol van een ietwat sullige huisvader als ook die van een meedogenloze vigilante. En als het geweld eenmaal op gang komt kom je ogen te kort. Niet zo vreemd aangezien de schrijver van het scenario eerder verantwoordelijk was voor de films van de even gewelddadige John Wick-franchise.