Wat zou er kunnen gebeuren als de maan uit zijn baan raakt en richting de Aarde beweegt? Het zou de zwaartekracht van de planeet geleidelijk uit balans brengen en naarmate de maan dichterbij komt zullen de gevolgen steeds desastreuzer zijn. Als complottheoreticus KC Houseman (John Bradley) het alarmerender nieuws aan NASA probeert te vertellen wordt hij in eerste instantie niet geloofd. En als het ruimteagentschap ontdekt dat hij de waarheid spreekt, is het mogelijk al te laat. Het Amerikaanse leger besluit dat de maan met de inzet van nucleaire wapens misschien nog van richting kan veranderen, maar er is mogelijk iets anders aan de hand, iets nog veel gevaarlijker. Het lot van de Aarde ligt uiteindelijk in de handen van een drietal slimme mensen, waaronder de in ongenade gevallen astronaut Brian Harper (Patrick Wilson), het moedige hoofd van NASA Jocinda Fowl (Halle Berry) en natuurlijk KC zelf (John Bradley)...

Met een budget van 150 miljoen dollar mocht regisseur Roland Emmerich aan de slag en die heeft wel de nodige ervaring met dit type en dit formaat rampenfilms. Denk even aan Independence Day, The Day After Tomorrow en 2012, allen van zijn hand. Moonfall is kwalitatief helaas niet te vergelijken met die genoemde blockbusters, want ondanks dat het allemaal perfect gemaakt is en de nodige bekende namen bevat, waaronder een leuke rol van Game Of Thrones-acteur John Bradley, scoorde hij niet naar verwachting in de bioscoop. Wat wellicht komt omdat de film ondanks zijn apocalyptische inhoud hier en daar een fractie  humor bevat. Maar dat mag wat ons betreft de pret niet drukken. Het is een prachtig gemaakte film voor de vele fans ven het genre. Misschien niet de tegenwoordig 20 euro per persoon waard in de bioscoop, maar voor thuis zonder twijfel een film om even goed voor te gaan zitten.