Zaandam, februari 1942. Nederland is al bijna twee jaar bezet en ongemerkt is het leven toch weer op gang gekomen en, voor zover mogelijk, een beetje genormaliseerd. Als handelaar aan de beurs van Amsterdam is Walraven van Hall (Barry Atsma) een interessante persoon om voor het groeiende verzet een gevaarlijke taak uit te voeren, een taak die alleen een man in zijn positie kan volbrengen. Walraven wordt benaderd door een officier van de marine die in de illegaliteit terecht is gekomen en hem vraagt om de financiering van gezinnen van naar Engeland uitgeweken zeelieden te organiseren. Maar daarvoor heeft hij geld nodig, geld dat hij bijeen brengt door bij bevriende bankiers waardeloze aandelen te verkopen en zo geld aan hun banken en daarmee aan de bezetter te onttrekken. Als zijn broer Gijs (Jacob Derwig) van collaborateur Rost van Tonningen (Pieter Bokma), directeur van de Nederlandsche Bank, te horen krijgt dat hij de zwarthandel aan wil pakken door alle biljetten van 500 en 1000 ongeldig te laten verklaren, heeft hij geen andere keuze dan terug te komen op zijn besluit zijn broer niet te helpen. En samen zetten ze een complete schaduweconomie op die al snel de aandacht trekt van dezelfde Rost van Tonningen, die het vermoeden heeft dat er een ondergrondse bank actief is die van alles financiert. En vanaf dat moment krijgt de zaak prioriteit en begint de SD zich in de zaak te mengen...

Films over de gebeurtenissen tijdens de bezetting zijn altijd populair geweest en die van Nederlandse makelij zijn bijna zonder uitzondering kwalitatief sterk. Zo ook deze. Bankier Van Het Verzet is op waargebeurde feiten gebaseerd en zoals typerend in dit type film is er continue een dreigende sfeer aanwezig. Verraad ligt altijd en overal op de loer, want niet alleen is het soms onmenselijk om niet aan de Duitse martelpraktijken toe te geven, er waren ook veel foute Nederlanders dus het was vaak onmogelijk het verschil tussen vriend en vijand te herkennen. Wederom een goede film waar Nederland trots op mag zijn.