We zijn acht jaar verder sinds de dood van Harvey Dent. Mede door de naar hem genoemde wet is Gotham bevrijd van de georganiseerde misdaad. Batman is sinds die tijd niet meer in actie geweest. De gevleugelde wreker wordt gezocht voor de moord op Dent en iedereen die de waarheid kent is tot stilzwijgen gezworen. Mede door de Dent-act zitten er ruim duizend gewelddadige criminelen opgesloten in de Blackgate gevangenis en in de stad heerst rust. Bruce Wayne (Christian Bale) is een nog grotere kluizenaar geworden en hij is nog maar zelden te zien in het openbaar. Als hij tijdens een liefdadigheidavond wordt bestolen door de lieftallige, katachtig bewegende Selina Kyle (Anne Hathaway) heeft hij nog geen enkel idee hoe belangrijk de rol is die deze vrouw gaat spelen bij de gebeurtenissen die gaan komen. Tijdens een zeer gewaagde en goed in elkaar gezette bevrijdingspoging wordt de gemaskerde meester-misdadiger Bane bevrijd. Bane (Tom Hardy) heeft grootse plannen met Gotham, de stad waarmee hij een rekening schijnt te willen vereffenen door  de totale anarchie er op los te laten. Maar daar blijft het niet bij en het is aan een kleine groep dappere mensen om in het zicht van de dood boven zichzelf uit te rijzen in een ultieme poging de stad van een totale verwoesting te redden…

Met The Dark Knight Rises komt er officieel een einde aan de nieuwe Batman Trilogy van regisseur Christopher Nolan. De reeks is echter zo succesvol dat wij ons niet voor kunnen stellen dat dit het einde is van de gevleugelde wreker. Met Catwoman, een heerlijke rol van Anne Hathaway, en de introductie van Robin op het eind van de film, zit er nog voldoende leven in deze franchise. Nolan mocht maar liefst 250 miljoen dollar uitgeven en daar heeft hij optimaal gebruik van gemaakt. Voor The Dark Knight Rises werden alle registers opengetrokken en we kunnen hier de mooiste superlatieven opsommen om de grootsheid en het overweldigende gevoel in beeld en geluid te prijzen. Maar alles is reeds gezegd en daar hoeven wij verder niets aan toe te voegen. Wat we wel nog even kwijt willen is het volgende… Nu stoppen zou eeuwig zonde zijn...