Als productiemanager van Capital Studio heeft Eddie Mannix (Josh Brolin) ieder dag wel een aantal problemen die hij het hoofd moet bieden. Tijdens het opnemen van een film kan er echt van alles gebeuren en zowel filmmakers als acteurs hebben zo hun eigen grillen waar hij rekening mee moet houden. Als tussen de opnamen van twee scenes van megaproductie Hail Caesar! hoofdrolspeler Baird Whitlock (George Clooney), een acteur met een drankprobleem,  spoorloos verdwijnt, is dat gelijk een behoorlijke kostenpost voor de studio. De opnamen moeten worden stilgelegd en dat kost echt klauwen met geld. Ondertussen is zwemster DeeAnn Moran (Scarlett Johansson) ongehuwd zwanger en haar zeemeerminkostuum komt daardoor zo strak te zitten dat ze haast geen woord meer kan zeggen. Ook de overgang van Amerika's favoriete zingende cowboy Hobie Doyle van het western-genre naar een serieuze rol gaat alles behalve soepel. Hobie blijkt niet te kunnen acteren en dat is een behoorlijke handicap bij een genre met veel serieuze dialogen. Het zijn allemaal problemen waar Eddie zelf weinig aan kan doen, maar het brengt hem wel een hoop stress om alles zoveel mogelijk in goede banen te leiden...

Hail, Caesar! is een soort van ode aan de vervlogen vijftiger jaren van Hollywood met zijn westerns, zijn Esther Williams-films, zijn grootschalige historische producties en zijn legendarische dansfilms van Gene Kelly en Fred Astaire. Het was een hectische tijd die we hier zien door de ogen van Joel en Ethan Coen en dan weet je dat je hier en daar even je wenkbrauwen op zult trekken. Beide zeer creatieve filmmakers willen nog wel eens van het reeds bewandelde pad af gaan en dat zorgt veelal voor verrassende en verfrissende films die soms wel, soms niet geschikt zijn voor een heel groot publiek. Hail, Caesar! is een grensgeval. Hij is sowieso grappig, maar ook wel een beetje apart en daar moet je voor in de stemming zijn.